یک چالش پیش روی حرفه معلّمی و شیوه مواجهه با آن
همواره در رسیدن به هر هدفی، مشکلاتی وجود خواهد داشت. بهترین عمل ممکن این است که بتوانیم این مشکلات را شناسایی کرده و راهکارهایی برای رفع آنها فراهم سازیم. برای هر گونه تغییر، به منابع انسانی، مالی و اندیشههای نو نیازمندیم. موج تغییری که در نظام تعلیم و تربیت شروع شده است، هم نیازمند منابع انسانی است و هم نیازمند منابع مالی و اندیشههای نو پیرامون این تغییرات؛
اگر منابع مختلف دیداری و شنیداری پیرامون روشهای نوین تدریس در کشورهای توسعهیافته را مرور کنیم، همواره فاوا[1](ICT) در تعلیم و تربیت یک نقش بسزایی را ایفا میکند. استفاده از بازیهای آموزشی، کتابهای الکترونیکی و حل مسائل ریاضی، نقش فاوا را در تعلیم و تربیت پررنگتر میکند.
اما در جوامع روستایی و بسیاری مدارس شهرستانها، فنّاوریهای موردنیاز برای آموزش و یادگیری، وجود ندارد. ازاینرو مجهز نبودن مدارس به «فاوا» یک چالش بزرگ برای تدریسهای مبتنی بر ساختنگرایی و اجرای روشهای تدریس فعال است. برای این چالش و چالشهای متعدد پیش رو، باید برنامه و طرح آموزشی که توسط معلّم برای یک تدریس موفق، نوشته میشود، انعطافپذیر باشد. یعنی یک طرح آموزشی باید بهگونهای طراحی شود که در حداقل امکانات نیز کارایی داشته باشد.